пратэі́ды, ед. пратэі́д, -ду м., хим. протеи́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратэі́ды, ‑аў; адз. пратэід, ‑у, М ‑дзе, м.

Спец. Складаныя бялкі — злучэнне простых бялкоў з небялковым рэчывам.

[Ад грэч. prōtos — першы і eidos — від.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пратэіды 2/516; 6/379; 8/562

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пратэіды

т. 13, с. 26

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пратэі́ды

(ад гр. proteion = першае месца + eidos = выгляд)

складаныя бялкі, утвораныя з простых бялкоў і рэчыва небялковай прыроды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пратэі́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пратэі́д пратэі́ды
Р. пратэі́ду пратэі́даў
Д. пратэі́ду пратэі́дам
В. пратэі́д пратэі́ды
Т. пратэі́дам пратэі́дамі
М. пратэі́дзе пратэі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

протеи́ды мн., хим. пратэі́ды, -даў;

протеи́д ед. пратэі́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мукапратэі́ды

(ад лац. mucus = слізь + пратэіды)

тое, што і мукоіды.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хромапратэі́ды

(ад хрома- + пратэіды)

складаныя бялкі, якія змяшчаюць афарбаваныя небялковыя кампаненты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гемапратэі́ды

(ад гема- + пратэіды)

складаныя бялкі, якія змяшчаюць у якасці небялковага кампанента гем.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)