пратра́ўліваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пратра́ўліваю пратра́ўліваем
2-я ас. пратра́ўліваеш пратра́ўліваеце
3-я ас. пратра́ўлівае пратра́ўліваюць
Прошлы час
м. пратра́ўліваў пратра́ўлівалі
ж. пратра́ўлівала
н. пратра́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. пратра́ўлівай пратра́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час пратра́ўліваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пратра́ўліваць несов., спец., см. пратраўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пратра́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пратравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратраві́ць, -раўлю́, -ра́віш, -ра́віць; -ра́ўлены; зак., што.

1. Зрабіць, апрацоўваючы хімічным шляхам, вытравіць.

П. узор на метале.

2. Апрацаваць (футра) асаблівым саставам перад фарбаваннем.

3. Абеззаразіць хімічным рэчывам перад сяўбой, пасадкай.

П. насенне.

|| незак. пратра́ўліваць, -аю, -аеш, -ае і пратраўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пратра́ўліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратра́ўлівацца, ‑аецца; незак.

Зал. да пратраўліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратра́ўліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратраўліваць — пратравіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протра́вливать несов.

1. хим., техн. пратра́ўліваць, пратраўля́ць;

протра́вливать ко́жу пратра́ўліваць (пратраўля́ць) ску́ру;

2. (обеззараживать) с.-х. пратру́чваць;

протра́вливать зерно́ формали́ном пратру́чваць збо́жжа фармалі́нам;

3. охотн. упуска́ць, выпуска́ць;

протра́вливать зве́ря упуска́ць (выпуска́ць) зве́ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bejcować

незак.

1. тэх. пратраўляць, пратраўліваць;

2. марынаваць (мяса)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пратра́ва, ‑ы, ж.

Спец.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратраўляць, пратраўліваць — пратравіць.

2. Хімічнае рэчыва, якім апрацоўваюць матэрыял перад афарбоўкай для атрымання патрэбнага адцення і замацавання фарбавальніка.

3. Едкае рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў гравёрнай справе.

4. Рэчыва, якім абеззаражваюць насенне, пасадачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)