прато́паць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прато́паю |
прато́паем |
| 2-я ас. |
прато́паеш |
прато́паеце |
| 3-я ас. |
прато́пае |
прато́паюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прато́паў |
прато́палі |
| ж. |
прато́пала |
| н. |
прато́пала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
прато́пай |
прато́пайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прато́паўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прато́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Тое, што і пратупаць. Ляпнуўшы дзверцамі кабіны, па двары пратопаў Васіль. Даніленка. Дзіця так і заснула ў яго на руках — бруднае, схуднелае і стомленае, бо, відаць, за гэтыя дні нямала пратопала на сваіх ножках. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)