прасё́лачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасё́лачны прасё́лачная прасё́лачнае прасё́лачныя
Р. прасё́лачнага прасё́лачнай
прасё́лачнае		 прасё́лачнага прасё́лачных
Д. прасё́лачнаму прасё́лачнай прасё́лачнаму прасё́лачным
В. прасё́лачны (неадуш.)
прасё́лачнага (адуш.)		 прасё́лачную прасё́лачнае прасё́лачныя (неадуш.)
прасё́лачных (адуш.)
Т. прасё́лачным прасё́лачнай
прасё́лачнаю		 прасё́лачным прасё́лачнымі
М. прасё́лачным прасё́лачнай прасё́лачным прасё́лачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасёлачны просёлочный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасёлачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прасёлка, з’яўляецца прасёлкам. Шашура выбраў на гэты раз ціхую, мала аб’езджаную прасёлачную дарогу. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасёлачны:

прасёлачная даро́га Féldweg m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прасёлак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Грунтавая дарога паміж невялікімі населенымі пунктамі.

|| прым. прасёлачны, -ая, -ае і прасёлкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасёлкавы, см. прасёлачны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасялко́вы, см. прасёлачны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

просёлочный прасёлачны, прасёлкавы;

просёлочная доро́га палява́я (прасёлачная, прасёлкавая) даро́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасялко́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прасёлачны. Ранішнія сонечныя прамені купаліся ў ціхай роўнядзі рэчкі, што перасякала прасялковую дарогу. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прасёлачны. Частку лёгкага абозу заварочвалі назад, каб пусціць дзе-небудзь з шашы на прасёлкавыя дарогі. Лынькоў. Пясчаны шлях, насыпаны ўзбоч чыгункі, вядзе ў лес і ў мястэчка, прасёлкавая дарога — у мястэчка і ў поле. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)