прасці́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прасці́нны прасці́нная прасці́ннае прасці́нныя
Р. прасці́ннага прасці́ннай
прасці́ннае		 прасці́ннага прасці́нных
Д. прасці́ннаму прасці́ннай прасці́ннаму прасці́нным
В. прасці́нны (неадуш.)
прасці́ннага (адуш.)		 прасці́нную прасці́ннае прасці́нныя (неадуш.)
прасці́нных (адуш.)
Т. прасці́нным прасці́ннай
прасці́ннаю		 прасці́нным прасці́ннымі
М. прасці́нным прасці́ннай прасці́нным прасці́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасці́нны просты́нный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасці́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прасціны. // Прызначаны для просцін. Прасціннае палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасціна́, -ы́, мн. про́сціны і (зліч. 2, 3, 4) прасціны́, про́сцін, ж. Доўгі і шырокі кавалак тканіны, які падсцілаецца на пасцелі.

|| памянш. прасці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. прасці́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просты́нный прасці́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)