прасу́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прасу́ну прасу́нем
2-я ас. прасу́неш прасу́неце
3-я ас. прасу́не прасу́нуць
Прошлы час
м. прасу́нуў прасу́нулі
ж. прасу́нула
н. прасу́нула
Загадны лад
2-я ас. прасу́нь прасу́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час прасу́нуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прасу́нуць, -ну, -неш, -не; -су́нь; -нуты; зак.

1. каго-што. Упіхнуць, засунуць куды-н., праз што-н. вузкае ці ў што-н.

П. галаву ў акно.

П. нітку ў іголку.

2. каго-што. Сунучы, перамясціць на якую-н. адлегласць ці паміж чым-н.

П. шафу праз дзверы.

3. каго-што. Перамясціць, накіраваць куды-н.

П. полк да перадавой лініі.

4. перан., каго (што). Высунуць, павысіць.

П. па службе.

5. перан., што. Зрабіць што-н. для хутчэйшага завяршэння, выканання чаго-н. (разм.).

П. справу.

|| незак. прасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прасо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасу́нуць сов.

1. просу́нуть; (нитку — ещё) проде́ть, вдеть;

2. (двинуть между чем-л.) продви́нуть; протащи́ть;

3. (отодвигая в стороны, освободить пространство) раздви́нуть;

4. перен. (направить куда-л.) продви́нуть;

п. літарату́ру ў ма́сы — продви́нуть литерату́ру в ма́ссы;

5. перен., разг. протащи́ть; протолкну́ть;

ён усё ж ~нуў сваю́ кні́жку ў друк — он всё же протащи́л (протолкну́л) свою́ кни́гу в печа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасу́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., што.

1. Засунуць куды‑н., праз што‑н.; высунуць. Прасунуць нітку ў іголку. □ Схапіўшы дужку кляшчамі, трэба было маланкава прасунуць яе ў папярэдняе звяно. Корбан. Не заходзячы ў хату, я прасунула галаву ў акно, паклікала Вольку. Савіцкі.

2. Сунучы, перамясціць на нейкую адлегласць. Манг мігам упёрся жардзінай у сцяну, а бацька тым часам хутка прасунуў човен у праход. Маўр.

3. перан. Накіраваць у бок паляпшэння чаго‑н. Аб другім перыядзе.. Багдановіч пісаў, што ён прасунуў беларускае пісьменства значна наперад. Лойка.

4. перан. Разм. Паскорыць ажыццяўленне, рашэнне чаго‑н. несумленным спосабам. Прасунуць кнігу ў друк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасу́нуць drchstecken vt, drchschieben* vt; drchzwängen vt (з цяжкасцю)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прасо́ўваць гл. прасунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасо́ўванне гл. прасунуцца, прасунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Прасунуць, прадзець у што-н. усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праштурхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні; -ту́рхнуты; зак., каго-што.

Прасунуць штуршком.

П. корак у бутэльку.

П. справу (перан.: прасунуць, паскорыць).

|| незак. прашту́рхваць, -аю, -аеш, -ае і праштурхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае;

|| наз. прашту́рхванне, -я, н. і праштурхо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

просу́нуть сов. прасу́нуць, мног. папрасо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)