прастава́ты, -ая, -ае (разм.).

1. Прастадушны, няхітры.

Выгляд п.

2. Не вельмі разумны, недалёкі.

П. хлопец.

|| наз. прастава́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прастава́ты прастава́тая прастава́тае прастава́тыя
Р. прастава́тага прастава́тай
прастава́тае		 прастава́тага прастава́тых
Д. прастава́таму прастава́тай прастава́таму прастава́тым
В. прастава́ты (неадуш.)
прастава́тага (адуш.)		 прастава́тую прастава́тае прастава́тыя (неадуш.)
прастава́тых (адуш.)
Т. прастава́тым прастава́тай
прастава́таю		 прастава́тым прастава́тымі
М. прастава́тым прастава́тай прастава́тым прастава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прастава́ты простова́тый, немудрёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прастава́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Прастадушны, няхітры. Праставаты выгляд. □ Можна было толькі падзівіцца, адкуль у гэтага, з выгляду праставатага чалавека, такі тонкі розум? Шашкоў.

2. Недалёкі, наіўны. Гэты ўрывак раскрывае філасофію герояў рэвалюцыйна-дэмакратычнага руху ў мужыцкім праставатым успрыняцці. У. Калеснік.

3. Нескладаны, просты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прастава́ты na¦ív; éinfältig, álbern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

простова́тый разг. прастава́ты; (ограниченный) абмежава́ны; (недалёкий) недалёкі; (глуповатый) дурнава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

símpel

a про́сты; прастава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дубава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Цвёрды, грубы, нязграбны. Ліпкія, настылыя сырамяжныя гужы спавіваюць, давяць грудзі.. Нечыя рукі, мерзлыя, дубаватыя, ціснуць за горла... Пташнікаў. // Праставаты, недасканалы. Дубаваты загаловак. Дубаваты адказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

naive

[naɪˈi:v]

adj.

1) наі́ўны, непасрэ́дны прастаду́шны

2) прасьцякава́ты, прастава́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

provincial​2 [prəˈvɪnʃl] adj.

1. правінцыя́льны

2. мясцо́вы;

provincial elections мясцо́выя вы́бары

3. прастава́ты; абмежава́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)