праспрага́ць гл. спрагаць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праспрага́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праспрага́ю праспрага́ем
2-я ас. праспрага́еш праспрага́еце
3-я ас. праспрага́е праспрага́юць
Прошлы час
м. праспрага́ў праспрага́лі
ж. праспрага́ла
н. праспрага́ла
Загадны лад
2-я ас. праспрага́й праспрага́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час праспрага́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праспрага́ць сов., грам. проспряга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праспрага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Змяніць (дзеяслоў) па яго граматычных фермах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спрага́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., што.

У граматыцы: змяняць дзеяслоў па яго граматычных формах.

|| зак. праспрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны.

|| наз. спражэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проспряга́ть сов., грам. праспрага́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

odmienić

зак.

1. змяніць, перамяніць;

2. грам. праскланяць (назоўнік); праспрагаць (дзеяслоў)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)