праслаўля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праслаўля́ю праслаўля́ем
2-я ас. праслаўля́еш праслаўля́еце
3-я ас. праслаўля́е праслаўля́юць
Прошлы час
м. праслаўля́ў праслаўля́лі
ж. праслаўля́ла
н. праслаўля́ла
Загадны лад
2-я ас. праслаўля́й праслаўля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праслаўля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праслаўля́ць несов. прославля́ть; см. прасла́віць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праслаўля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да праславіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праслаўля́ць гл. праславіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прасла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., каго-што.

Зрабіць вядомым, славутым.

Гераічныя пералёты праславілі савецкіх лётчыкаў.

|| незак. праслаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. праслаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усхваля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; незак., каго-што (кніжн.).

Расхвальваць, праслаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сла́віць, сла́ўлю, сла́віш, сла́віць; незак., каго-што.

Праслаўляць каго-, што-н.

Працай сваёй славім Айчыну.

Хлебароба поле славіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

восславля́ть несов. услаўля́ць, праслаўля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праслаўле́нне ср. прославле́ние; см. праслаўля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праслаўля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да праславіцца.

2. Зал. да праслаўляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)