прарва́ны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прарва́ны |
прарва́ная |
прарва́нае |
прарва́ныя |
| Р. |
прарва́нага |
прарва́най
прарва́нае |
прарва́нага |
прарва́ных |
| Д. |
прарва́наму |
прарва́най |
прарва́наму |
прарва́ным |
| В. |
прарва́ны (неадуш.)
прарва́нага (адуш.) |
прарва́ную |
прарва́нае |
прарва́ныя (неадуш.)
прарва́ных (адуш.) |
| Т. |
прарва́ным |
прарва́най
прарва́наю |
прарва́ным |
прарва́нымі |
| М. |
прарва́ным |
прарва́най |
прарва́ным |
прарва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прарва́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прарва́ны |
прарва́ная |
прарва́нае |
прарва́ныя |
| Р. |
прарва́нага |
прарва́най
прарва́нае |
прарва́нага |
прарва́ных |
| Д. |
прарва́наму |
прарва́най |
прарва́наму |
прарва́ным |
| В. |
прарва́ны (неадуш.)
прарва́нага (адуш.) |
прарва́ную |
прарва́нае |
прарва́ныя (неадуш.)
прарва́ных (адуш.) |
| Т. |
прарва́ным |
прарва́най
прарва́наю |
прарва́ным |
прарва́нымі |
| М. |
прарва́ным |
прарва́най |
прарва́ным |
прарва́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прарва́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прарва́ны |
прарва́ная |
прарва́нае |
прарва́ныя |
| Р. |
прарва́нага |
прарва́най
прарва́нае |
прарва́нага |
прарва́ных |
| Д. |
прарва́наму |
прарва́най |
прарва́наму |
прарва́ным |
| В. |
прарва́ны (неадуш.)
прарва́нага (адуш.) |
прарва́ную |
прарва́нае |
прарва́ныя (неадуш.)
прарва́ных (адуш.) |
| Т. |
прарва́ным |
прарва́най
прарва́наю |
прарва́ным |
прарва́нымі |
| М. |
прарва́ным |
прарва́най |
прарва́ным |
прарва́ных |
Кароткая форма: прарва́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прарва́ны
1. в разн. знач. про́рванный;
2. с.-х. прорежённый, продёрганный;
1, 2 см. прарва́ць 1, 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прарва́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прарваць.
2. у знач. прым. Падраны, разадраны. Прарваная кашуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
про́рванный
1. (продырявленный) прарва́ны, мног. папрарыва́ны, прадра́ны, прадзёрты, мног. папрадзіра́ны;
2. в др. знач. прарва́ны, мног. папрарыва́ны; см. прорва́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
разадра́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад разадраць.
2. у знач. прым. Парваны, прарваны. Разадраныя штаны. □ Калі сцягнуў з нагі разадраны чаравік, адчуў, што за спіною нехта стаіць. Вышынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
«АТЛАНТЫ́ЧНЫ ВАЛ»,
сістэма доўгатэрміновых ваенных умацаванняў, створаных Германіяй у 1940—44 уздоўж еўрап. ўзбярэжжа ад Даніі да Іспаніі (даўж. больш за 4 тыс. км, буд-ва не было завершана). Уяўляў сабой лінейную (без эшаланіравання ўглыб) сістэму абарончых збудаванняў са слаба ўмацаванымі ўчасткамі. Быў прарваны англа-амер. войскамі ў чэрв. 1944 пры высадцы ў Нармандыі.
т. 2, с. 73
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВЕРХАЯ́НСКІ ХРЫБЕ́Т,
горная краіна на ПнУ Сібіры, у Рэспубліцы Саха (Якуція), у Расіі. З’яўляецца водападзелам басейнаў рэк Лена і Алдан, Амалой, Яна. Даўж. каля 1200 км ад дэльты Лены да р. Тампо (правы прыток Алдана). Утварае выпуклую на ПдЗ дугу шыр. ад 100 да 250 км. Складаецца са шматлікіх масіваў і хрыбтоў з высакагорным (Арулган) і згладжаным сярэднягорным (Хараўлахскі, Кулар) рэльефам і ўпадзін, што іх падзяляюць. Вышыні ад 700 да 900 м на Пн і Пд у сярэдняй ч. павялічваюцца да 2389 м. Верхаянскі хрыбет — антыклінорый, складзены з алеўралітаў, пясчанікаў, сланцаў, радзей вапнякоў. Месцамі асадкавыя пароды прарваны дайкамі дыябазаў і гранітнымі інтрузіямі. Да выш. 800—1200 м лістоўнічныя рэдкалессі, вышэй — хмызняковая вольха і кедравы сланік; на вяршынях высакагорных хрыбтоў халодная арктычная пустыня. Усюды пашырана шматгадовая мерзлата. Радовішчы золата, алавяных руд.
т. 4, с. 108
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АНТАРКТЫ́ЧНАЯ ПЛАТФО́РМА,
старажытная дакембрыйская тэктанічна стабільная структура зямной кары, якая займае ўсх. частку Антарктыды. Адносіцца да платформаў Гандванскай групы. На З абмежавана байкалідамі Трансантарктычных гор. Пл. каля 8 млн. км2. Магутнасць зямной кары каля 40 км. Крышталічны фундамент мае архейскі ўзрост і складзены з парод гранулітавай і амфібалітавай фацый метамарфізму (эндэрбіты, чарнакіты, гнейсы, крышт. сланцы), якія прарваны інтрузіямі магматычных парод. Пароды фундамента выходзяць на падледавіковую паверхню ўздоўж узбярэжжа, адкуль паступова апускаюцца ў бок Трансантарктычных гор. Платформавы чахол пашыраны ў зах. частцы (магутнасць 3000—4000 м). Пераважаюць рыфейска-ніжнепалеазойскія вулканагенна-асадкавыя пароды (магутнасць да 2000 м), якія ўтвараюць дэпрэсіі на З і аўлакагены на У. Верхнепалеазойскія пароды на антарктычнай платформе развіты спарадычна (кангламераты, пясчанікі, каменныя вугалі пермскага ўзросту, агульнай магутнасцю да 1300 м). Верхнюю частку чахла складаюць сярэдняюрскія базальты, магутнасць якіх дасягае 1500 м.
М.А.Нагорны.
т. 1, с. 384
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)