прапіва́ць гл. прапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапіва́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прапіва́ю прапіва́ем
2-я ас. прапіва́еш прапіва́еце
3-я ас. прапіва́е прапіва́юць
Прошлы час
м. прапіва́ў прапіва́лі
ж. прапіва́ла
н. прапіва́ла
Загадны лад
2-я ас. прапіва́й прапіва́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прапіва́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапіва́ць несов. пропива́ть; см. прапі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапіва́ць vertrínken* vt, versáufen* vi (s);

прапіва́ць свае́ гро́шы sein Geld versáufen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прапі́ць, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -піў, -піла́, -ло́; -пі; -піты; зак.

1. каго-што. Патраціць на выпіўку, п’янства.

П. грошы.

2. што. Пашкодзіць, страціць у выніку п’янства (разм.).

П. голас. П. талент.

|| незак. прапіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прапіва́нне, -я, н. і прапіццё, -я́, н. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапіва́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да прапіваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропива́ть несов. прапіва́ць; см. пропи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапіва́цца несов., страд. пропива́ться; см. прапіва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапо́й, ‑ю, м.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапіваць — прапіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)