прапускні́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прапускні́к прапускнікі́
Р. прапускніка́ прапускніко́ў
Д. прапускніку́ прапускніка́м
В. прапускні́к прапускнікі́
Т. прапускніко́м прапускніка́мі
М. прапускніку́ прапускніка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапускні́к, -ка́ м., мед. пропускни́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапускні́к, ‑а, м.

Тое, што і санпрапускнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропускни́к мед. прапускні́к, -ка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санпрапускні́к, -ка́ м. (саніта́рны прапускні́к) санпропускни́к (санита́рный пропускни́к)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

санпропускни́к (санита́рный пропускни́к) санпрапускні́к, -ка м. (саніта́рны прапускні́к).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)