Verbum

анлайнавы слоўнік

прапрацо́ўваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапрацо́ўваць несов. прораба́тывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапрацо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапрацаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапрацава́ць, прапрацо́ўваць

1. (праштудыяваць) dúrcharbeiten vt, dúrchstudieren vt;

2. (пэўны час) (éine Zeit lang) árbeiten vi; dúrcharbeiten vi;

3. разм. (раскрытыкаваць) vórnehmen* vt (каго-н.); stark herúntermachen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прапрацава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак.

1. Правесці які-н. час, працуючы дзе-н.

П. пяць гадоў.

2. што. Вывучыць, азнаёміцца з чым-н., падвергнуць разгляду (разм.).

П. класічныя творы.

|| незак. прапрацо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прапрацо́ўванне, -я, н. (да 2 знач.) і прапрацо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапрацо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да прапрацоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапрацо́ўка ж. прорабо́тка; см. прапрацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапрацо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапрацоўваць — прапрацаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапрацо́ўвацца несов., страд. прораба́тываться; см. прапрацо́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прапрацоўваць — прапрацаваць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)