прапе́рці
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прапру́ |
прапро́м |
| 2-я ас. |
прапрэ́ш |
прапраце́ |
| 3-я ас. |
прапрэ́ |
прапру́ць |
| Прошлы час |
| м. |
прапё́р |
прапе́рлі |
| ж. |
прапе́рла |
| н. |
прапе́рла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прапры́ |
прапры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прапё́ршы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прапе́рці сов., прост.
1. в разн. знач. пропере́ть;
п. мех бу́льбы — пропере́ть мешо́к карто́шки;
п. тры кіламе́тры пяшко́м — пропере́ть три киломе́тра пешко́м;
2. груб. вы́гнать, прогна́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапе́рці, ‑пру, ‑прэш, ‑прэ; ‑пром, ‑праца; пр. прапёр, ‑перла; заг. прапры; зак.
Разм.
1. каго-што. Пранесці, працягнуць што‑н. цяжкае, вялікае. Праперці мех бульбы.
2. што. Прайсці хутка, праехаць значную адлегласць. Праперці пешшу дзесяць кіламетраў.
3. каго. Груб. Выгнаць, прагнаць адкуль‑н. Яму [Бабру] прыйшлося надта крута: Яго з работы Леў прапёр. Валасевіч. // Гонячыся за кім‑н., прагнаць яго куды‑н. Насця Сурага выламала з плота доўгі прут і праперла Маню аж за сяло. Місько.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапёрты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад праперці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прапіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да праперці (у 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пропере́ть сов., прост., в разн. знач. прапе́рці.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапіра́ць несов., прост., груб. выгоня́ть, прогоня́ть; см. прапе́рці 2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прапёрты прост.
1. в разн. знач. пропёртый;
2. груб. вы́гнанный, про́гнанный;
1, 2 см. прапе́рці
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)