прапалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапалю́ прапа́лім
2-я ас. прапа́ліш прапа́ліце
3-я ас. прапа́ліць прапа́ляць
Прошлы час
м. прапалі́ў прапалі́лі
ж. прапалі́ла
н. прапалі́ла
Загадны лад
2-я ас. прапалі́ прапалі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прапалі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прапалі́ць, -алю́, -а́ліш, -а́ліць; -а́лены; зак.

1. Прадзіравіць агнём, чым-н. едкім.

П. дзірку ў шынялі. П. кіслатой.

2. і ў чым. Добра напаліць, выпаліць для абагравання.

П. печ або ў печы.

3. Правесці які-н. час, займаючыся паленнем чаго-н. ці ў чым-н. або даць гарэць чаму-н. на працягу якога-н. часу.

П. святло дараніцы.

|| незак. прапа́льваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прапалі́ць сов.

1. проже́чь, пропали́ть;

п. пінжа́к — проже́чь (пропали́ть) пиджа́к;

2. (прогреть топкой) протопи́ть;

п. у пе́чы — протопи́ть печь;

3. (нек-рое время) проже́чь, пропали́ть;

п. ля́мпу ўсю́ ноч — проже́чь ла́мпу всю ночь;

цэ́лы ме́сяц ~лі́ў ву́галь — це́лый ме́сяц прожёг (пропали́л) у́голь;

4. (нек-рое время) протопи́ть;

паўдня́ ~лі́ў у пе́чы — полдня́ протопи́л печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак., што.

1. Спаліць наскрозь; выпаліць дзірку. — Бачыш, як баіцца, каб не сказала, што штаны прапаліў. Сіўцоў.

2. і ў чым. Напаліць, выпаліць (печ, трубку і пад.) для абагравання (хаты, пакоя і пад.). Трэба было печ прапаліць, а то ахалодала ў хаце. Лобан. У нас даўно ўжо не было чым прапаліць у печы, і ў хаце стаяла такая халадэча, што, бадай, цяплей было на дварэ. Сачанка.

3. і без дап. Паліць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хво́раст, -у, М -сце, м., зб.

Сухія галінкі, апаўшыя з дрэў або хмызняку.

Прапаліць печ хворастам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папрапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Прапаліць што‑н. у многіх месцах, прапаліць усё, многае. Папрапальваць адзежу.

2. і ў чым. Прапаліць, выпаліць ва ўсіх, многіх печах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

przepalić

зак.

1. прапаліць (у печы);

2. перапаліць; прапаліць;

przepalić dziurę — прапаліць дзірку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прапаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапа́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прапаліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Прапаліць вялікую колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)