Verbum

анлайнавы слоўнік

прапалі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прапалі́цца сов.

1. проже́чься;

дзі́рка ~лі́лася — ды́рка прожгла́сь;

2. протопи́ться;

у пе́чы ~лі́лася — пе́чка протопи́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапалі́цца, ‑паліцца; зак.

1. Спаліцца наскрозь; прагарэць. Сукенка прапалілася.

2. Кончыць паліцца (пра печ). Печ прапалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапалі́цца

1. (пра дровы і г. д.) verbrénnen* vi (s);

2. (наскрозь) dúrchbrennen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

проже́чься прапалі́цца, прагарэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапа́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да прапаліцца.

2. Зал. да прапальваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

протопи́ться сов.

1. (кончить топиться — о печи) прапалі́цца;

2. (прогреться) праце́пліцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапа́львацца несов.

1. прожига́ться; см. прапалі́цца ¹;

2. страд. прожига́ться, пропа́ливаться; прота́пливаться; см. прапа́льваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прожа́риться

1. прапячы́ся; прасма́жыцца; прасква́рыцца; прапра́жыцца;

2. перен. прапалі́цца, напячы́ся, прапячы́ся; см. прожа́риваться^{1, 2}.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)