прамяша́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамяша́ны |
прамяша́ная |
прамяша́нае |
прамяша́ныя |
| Р. |
прамяша́нага |
прамяша́най прамяша́нае |
прамяша́нага |
прамяша́ных |
| Д. |
прамяша́наму |
прамяша́най |
прамяша́наму |
прамяша́ным |
| В. |
прамяша́ны (неадуш.) прамяша́нага (адуш.) |
прамяша́ную |
прамяша́нае |
прамяша́ныя (неадуш.) прамяша́ных (адуш.) |
| Т. |
прамяша́ным |
прамяша́най прамяша́наю |
прамяша́ным |
прамяша́нымі |
| М. |
прамяша́ным |
прамяша́най |
прамяша́ным |
прамяша́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамяша́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прамяша́ны |
прамяша́ная |
прамяша́нае |
прамяша́ныя |
| Р. |
прамяша́нага |
прамяша́най прамяша́нае |
прамяша́нага |
прамяша́ных |
| Д. |
прамяша́наму |
прамяша́най |
прамяша́наму |
прамяша́ным |
| В. |
прамяша́ны (неадуш.) прамяша́нага (адуш.) |
прамяша́ную |
прамяша́нае |
прамяша́ныя (неадуш.) прамяша́ных (адуш.) |
| Т. |
прамяша́ным |
прамяша́най прамяша́наю |
прамяша́ным |
прамяша́нымі |
| М. |
прамяша́ным |
прамяша́най |
прамяша́ным |
прамяша́ных |
Кароткая форма: прамяша́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамяша́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прамяшаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
проме́шанный (к промеша́ть) прамяша́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)