прамяні́ць
дзеяслоў, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
праме́ніць |
праме́няць |
| Прошлы час |
| м. |
прамяні́ў |
прамяні́лі |
| ж. |
прамяні́ла |
| н. |
прамяні́ла |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамяні́ць несов. излуча́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамяні́ць, ‑маніць; незак.
Вылучаць прамені, выпраменьваць; разыходзіцца ў форме праменяў, блішчаць. Свяціла марознае сонца, якое, здавалася, прамяніла не цяпло, а холад. Шамякін. / у перан. ужыв. Уся постаць Свеціцца... Ласку праменіць... Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праме́ніць несов., см. прамяні́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
праме́ніць, ‑маніць; незак.
Тое, што і прамяніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Праману́ць 1 ’баднуць, укалоць рагамі’ (ваўк., Сл. ПЗБ). З літ. praniauti ’пракалоць’ (Грынавяцкене, там жа).
◎ Праману́ць 2 ’панадзіцца, узяць за моду’ (слонім., Нар. словатв.), прамяніць ’прывыкаць’ (Грынавяцкене і інш., LKK, 16. 186), прамацацца ’панадзіцца’ (шальч., Сл. ПЗБ). прамакаць ’тс’ (астрав., Сл. ПЗБ). З літ. pra(si)manyti ’выдумаць, надумаць’ < manyti ’думаць, меркаваць, мець намер’: гл. Лаўчутэ, Балтизмы, 71.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
beam
[bi:m]
1.
n.
1) бервяно́ n., coll. бярве́ньне; бэ́лька f., брус -а m., pl. брусы́; перакла́дзіна, папяро́чка f.
2) ды́шаль -ля m. (у плу́зе)
3)
а) каро́мысла ша́ляў
б) ша́лі pl. only.
4) праме́нь, про́мня m., праме́нчык -а m.
5) Figur. усьме́шка f.
There was a beam on her face — Яе́ твар сьвяці́ўся ўсьме́шкай
6) наво́й -я m. (у кро́снах)
7) радыёсыгна́л (для самалёта або вадапла́ва)
2.
v.t.
1) прамяні́ць, вылуча́ць праме́ньні, выпраме́ньваць
2) перадава́ць радыёпрагра́мы
3.
v.i.
зьзяць; блішчэ́ць; (пра асо́бу) шчасьлі́ва ўсьміха́цца
•
- off the beam
- on the beam
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)