прамыўна́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. прамыўна́я прамыўны́я
Р. прамыўно́й прамыўны́х
Д. прамыўно́й прамыўны́м
В. прамыўну́ю прамыўны́я
Т. прамыўно́й
прамыўно́ю		 прамыўны́мі
М. прамыўно́й прамыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамыўна́я сущ. промывна́я

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамыўны́ прамыўна́я прамыўно́е прамыўны́я
Р. прамыўно́га прамыўно́й
прамыўно́е		 прамыўно́га прамыўны́х
Д. прамыўно́му прамыўно́й прамыўно́му прамыўны́м
В. прамыўны́ (неадуш.)
прамыўно́га (адуш.)		 прамыўну́ю прамыўно́е прамыўны́я (неадуш.)
прамыўны́х (адуш.)
Т. прамыўны́м прамыўно́й
прамыўно́ю		 прамыўны́м прамыўны́мі
М. прамыўны́м прамыўно́й прамыўны́м прамыўны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамыўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які прызначаны, служыць для прамывання, прамыўкі. Прамыўны чан. Прамыўныя вежы.

2. у знач. наз. прамыўна́я, ‑ой, ж. Спец. Памяшканне, у якім адбываецца прамыўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wáschmaschine

f -, -n

1) пра́льная машы́на

2) прамыўна́я машы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)