прамы́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамы́ты прамы́тая прамы́тае прамы́тыя
Р. прамы́тага прамы́тай
прамы́тае		 прамы́тага прамы́тых
Д. прамы́таму прамы́тай прамы́таму прамы́тым
В. прамы́ты (неадуш.)
прамы́тага (адуш.)		 прамы́тую прамы́тае прамы́тыя (неадуш.)
прамы́тых (адуш.)
Т. прамы́тым прамы́тай
прамы́таю		 прамы́тым прамы́тымі
М. прамы́тым прамы́тай прамы́тым прамы́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамы́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прамы́ты прамы́тая прамы́тае прамы́тыя
Р. прамы́тага прамы́тай
прамы́тае		 прамы́тага прамы́тых
Д. прамы́таму прамы́тай прамы́таму прамы́тым
В. прамы́ты (неадуш.)
прамы́тага (адуш.)		 прамы́тую прамы́тае прамы́тыя (неадуш.)
прамы́тых (адуш.)
Т. прамы́тым прамы́тай
прамы́таю		 прамы́тым прамы́тымі
М. прамы́тым прамы́тай прамы́тым прамы́тых

Кароткая форма: прамы́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прамы́ты

1. в разн. знач. промы́тый;

2. промы́тый; прото́ченный;

1, 2 см. прамы́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамы́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прамыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

просо́санный прасмакта́ны; прамы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недамы́ты, ‑ая, ‑ае.

Недастаткова, няпоўнасцю вымыты, прамыты. Недамыты посуд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

промы́тый в разн. знач. прамы́ты, мног. папрамыва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шліх, ‑у, м.

Спец. Асадак з зерняў цяжкіх мінералаў, які атрымліваецца пры прамыўцы вадою рыхлых ці здробненых горных народ і руд. // Пясок, які змяшчае ў сабе золата ці плаціну, прамыты і прасеяны для выдалення прымешак.

[Ням. Schlich.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прото́ченный

1. (проеденный) прато́чаны;

2. (токарным инструментом) техн. прато́чаны;

3. (промытый водой) прамы́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

го́рваль Вузкі праход праз высокае месца, прамыты вадой (Рэч.).

□ в. Горваль Рэч.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)