прамо́чвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прамо́чваецца |
прамо́чваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прамо́чваўся |
прамо́чваліся |
| ж. |
прамо́чвалася |
| н. |
прамо́чвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамо́чвацца несов., страд. прома́чиваться, зама́чиваться; пропи́тываться; см. прамо́чваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамо́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да прамочваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прома́чиваться страд. прамо́чвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
промока́ться несов., страд. (к промока́тьII) прамо́чвацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пропи́тываться
1. (смачиваться насквозь) прамака́ць (ад чаго), станаві́цца мо́крым (ад чаго); наця́гваць (сы́расці); набіра́цца (чаго);
2. (насыщаться) напаўня́цца, насыча́цца;
3. перен. прасяка́цца;
4. страд. прамо́чвацца, насыча́цца; напаўня́цца; см. пропи́тывать.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)