прама́цаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Мацаючы, праверыць, выявіць.

П. пухліну.

2. перан., каго-што. Праглядаючы, вывучаючы, скласці сабе ўяўленне пра каго-, што-н. (разм.).

П. новага работніка.

|| незак. прама́цваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прама́цаць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прама́цаю прама́цаем
2-я ас. прама́цаеш прама́цаеце
3-я ас. прама́цае прама́цаюць
Прошлы час
м. прама́цаў прама́цалі
ж. прама́цала
н. прама́цала
Загадны лад
2-я ас. прама́цай прама́цайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прама́цаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прама́цаць сов. прощу́пать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прама́цаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Праверыць, абшукаць вобмацкам, абмацаць. Калі крыху ўсё ўціхамірылася, супакоілася, Мішка ўчыніў дэталёвы агляд сваёй новай кватэры, абнюхаў кожны мяшок, прамацаў кожную скрынку. Лынькоў.

2. перан. Прыглядаючыся, вывучаючы, скласці ўяўленне, даведацца пра каго‑, што‑н. Далідовіч папрасіў сувязнога, .. каб той добра прамацаў усе закуткі ў гарадку — пакінуў жа там які-небудзь след Бярозка, калі толькі ён быў у Сінілаве. Шахавец.

3. Мацаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прама́цаць, прама́цваць

1. ábtasten vt; мед. palpíeren vt, fühlen vt (пульс);

2. перан. sondíeren vt, zu ergründen súchen;

прама́цаць каго-н. j-m auf den Zahn fühlen;

прама́цаць гле́бу auf den Busch klópfen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прама́цванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прамацваць — прамацаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прама́цваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прамацаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прощу́пать сов.

1. прама́цаць; (нащупать) нама́цаць;

2. перен. прашчу́паць;

◊

прощу́пать по́чву прашчу́паць гле́бу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)