прамардава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прамарду́юся |
прамарду́емся |
| 2-я ас. |
прамарду́ешся |
прамарду́ецеся |
| 3-я ас. |
прамарду́ецца |
прамарду́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
прамардава́ўся |
прамардава́ліся |
| ж. |
прамардава́лася |
| н. |
прамардава́лася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
прамардава́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прамардава́цца сов. прому́читься
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прамардава́цца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак.
Разм. Мардавацца некаторы час. Прамардавацца ноч на вакзале.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
протоми́ться
1. праму́чыцца; прамардава́цца;
2. кул. пратушы́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)