пралуна́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пралуна́е |
пралуна́юць |
| Прошлы час |
| м. |
пралуна́ў |
пралуна́лі |
| ж. |
пралуна́ла |
| н. |
пралуна́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пралуна́ўшы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
пралуна́ць сов. проре́ять, пропари́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пралуна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Лунаць некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)