пралетарыя́т, -у, М -я́це, м.

Клас пралетарыяў.

|| прым. пралета́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пралетарыя́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. пралетарыя́т
Р. пралетарыя́ту
Д. пралетарыя́ту
В. пралетарыя́т
Т. пралетарыя́там
М. пралетарыя́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралетарыя́т, -ту м. пролетариа́т;

дыктату́ра ~ту — диктату́ра пролетариа́та

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралетарыя́т, ‑у, М ‑рыяце, м.

У капіталістычным грамадстве — клас наёмных рабочых, які эксплуатуецца капіталістамі і пазбаўлены сродкаў вытворчасці. [Сцёпка:] — Я цяпер ведаю ролю пралетарыяту ў рэвалюцыі і яе ролю ў тым, каб завесці новыя парадкі і новае жыццё. Колас.

•••

Дыктатура пралетарыяту гл. дыктатура.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Пралетарыят» (газ.) 2/65

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пралетарыят,

рабочы клас.

т. 12, с. 551

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Пралетарыят»,

назва польскіх сацыяліст. арганізацый.

т. 12, с. 551

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

«Пралетарыят» (партыя, Польшча) 8/546

- » - Вялікі 2/65, 606, 609; 8/504, 546; 12/114

- » - Другі 2/606, 609; 8/504, 546; 9/382

- » - Трэці 8/546

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Пралетарыят 1/80, 523; 2/181, 263, 477, 478, 479; 3/584; 5/323, 410; 6/14; 7/27, 453; 8/546; 9/8, 235, 388; 10/431, 586; 11/455, 456; 12/113, 123, гл. Рабочы клас

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пралетарыя́т м. Proletariát n -(e)s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)