пралета́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пралета́рка пралета́ркі
Р. пралета́ркі пралета́рак
Д. пралета́рцы пралета́ркам
В. пралета́рку пралета́рак
Т. пралета́ркай
пралета́ркаю		 пралета́ркамі
М. пралета́рцы пралета́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пралета́рка ж. пролета́рка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пралета́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да пралетарый (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралета́рый, -я, мн. -і, -яў, м.

Наёмны рабочы, пазбаўлены сродкаў вытворчасці.

|| ж. пралета́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. пралета́рскі, -ая, -ае.

П. светапогляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пролета́рка пралета́рка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Proletári¦er

m -s, - пралета́рый; ~in

f -, -en пралета́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)