прале́жваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прале́жваю прале́жваем
2-я ас. прале́жваеш прале́жваеце
3-я ас. прале́жвае прале́жваюць
Прошлы час
м. прале́жваў прале́жвалі
ж. прале́жвала
н. прале́жвала
Загадны лад
2-я ас. прале́жвай прале́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прале́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прале́жваць несов.

1. пролёживать; см. праляжа́ць 1;

2. пролёживать; отлёживать; см. прале́жаць, праляжа́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прале́жаць і прале́жваць гл. праляжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прале́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пралежаць, праляжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прале́жваць гл. праляжаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праляжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -лежыце́, -жа́ць; -жы́ і прале́жаць, -жу, -жыш, -жыць; -ле́ж; зак.

1. Прабыць які-н. час лежачы.

П. увесь дзень у ложку.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Прабыць які-н. час у адным і тым жа становішчы, без руху, без выкарыстання.

Рукапіс праляжаў (пралежаў) паўгода ў выдавецтве.

3. што. Атрымаць пролежні на якой-н. частцы цела ад доўгага ляжання (разм.).

П. бакі.

|| незак. прале́жваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пролёживать несов., в разн. знач. прале́жваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прале́жвацца несов., страд. пролёживаться; см. прале́жваць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)