пракі́слы, -ая, -ае.

Сапсаваны ў выніку браджэння або ўласцівы чаму-н. сапсаванаму.

Пракіслае піва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракі́слы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пракі́слы пракі́слая пракі́слае пракі́слыя
Р. пракі́слага пракі́слай
пракі́слае
пракі́слага пракі́слых
Д. пракі́сламу пракі́слай пракі́сламу пракі́слым
В. пракі́слы (неадуш.)
пракі́слага (адуш.)
пракі́слую пракі́слае пракі́слыя (неадуш.)
пракі́слых (адуш.)
Т. пракі́слым пракі́слай
пракі́слаю
пракі́слым пракі́слымі
М. пракі́слым пракі́слай пракі́слым пракі́слых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракі́слы проки́слый, проки́сший

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракі́слы, ‑ая, ‑ае.

Сапсаваны ў выніку браджэння; кіслы. Пракіслае віно. □ Суздалеў сышоў у Ціхарэцку з поезда і піў на аўтобуснай станцыі пры саракаградуснай спёцы пракіслы морс — шклянку за шклянкай. Чыгрынаў. // Уласцівы чаму‑н. сапсаванаму, непрыемны (пра пах). Пракіслы пах паветра ў пакоі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проки́слый пракі́слы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проки́сший пракі́слы, скі́слы, укі́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скі́слы, -ая, -ае.

1. Пракіслы, які стаў кіслым.

С. салат.

Скіслая сыроватка.

2. перан. Які страціў бадзёрасць, стаў вялым.

Што гэта ты нейкі с.?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

*Прашчаве́рваны, прошчаве́рваны (хлеб, страва) ’пракіслы’ (жыт., Вешт.). Да *шчавер, палес. шшэ́вэр, шʼшʼа́вер ’шчаўе’ (Бейл.). Параўн. яшчэ ашчавець, шчавы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скі́слы, ‑ая, ‑ае.

1. Пракіслы. Скіслае піва. Скіслы суп. // Які стаў кіслым (пра малако). Скіслае малако.

2. перан. Разм. Які страціў бадзёрасць, упэўненасць, стаў вялым, сумным. — Ты што гэта нейкі скіслы? — першай заўважыла Каця Шрубейка, шустрая, маленькая дзяўчына. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

skwaśniały

skwaśniał|y

пракіслы, скіслы;

wino ~e — пракіслае віно

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)