праку́сваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праку́сваю праку́сваем
2-я ас. праку́сваеш праку́сваеце
3-я ас. праку́свае праку́сваюць
Прошлы час
м. праку́сваў праку́свалі
ж. праку́свала
н. праку́свала
Загадны лад
2-я ас. праку́свай праку́свайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праку́сваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праку́сваць несов. проку́сывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праку́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракусіць, пракусаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракусі́ць, -ушу́, -ўсіш, -ўсіць; -ўшаны; зак., што.

Кусаючы, праткнуць наскрозь.

П. губу да крыві.

|| незак. праку́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праку́сваць, пракусі́ць dúrchbeißen* vt, ein Loch in (A) béißen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праку́свацца, ‑аецца; незак.

Зал. да пракусваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проку́сывать несов. праку́сваць; см. прокуса́ть, прокуси́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

dúrchbeißen

*

1.

vt праку́сваць, прагрыза́ць; праяда́ць

2.

(sich)

перан. перабі- ва́цца, з ця́жкасцю ўтры́мліваць сябе́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przegryzać

незак.

1. перагрызаць, перакусваць;

2. прагрызаць, пракусваць;

3. раз’ядаць (пра ржу);

4. разм. закусваць, перакусваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)