пракуры́цца, -уру́ся, -ўрышся, -ўрыцца; зак. (разм.).

Насыціцца дымам ад курэння.

Лёгкія пракурыліся.

|| незак. праку́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракуры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракуру́ся праку́рымся
2-я ас. праку́рышся праку́рыцеся
3-я ас. праку́рыцца праку́рацца
Прошлы час
м. пракуры́ўся пракуры́ліся
ж. пракуры́лася
н. пракуры́лася
Загадны лад
2-я ас. пракуры́ся пракуры́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пракуры́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракуры́цца сов.

1. (загрязниться копотью) прокопти́ться;

2. израсхо́довать ку́рево

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракуры́цца, ‑куруся, ‑курышся, ‑курыцца; зак.

Разм.

1. Набыць спецыфічны пах ад пастаяннага ўздзеяння тытунёвага дыму.

2. Зрасходаваць усё курыва і сродкі на курыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадымі́цца, ‑дымлюся, ‑дымішся, ‑дыміцца; зак.

Насыціцца, прапахнуць дымам, пракурыцца; правэндзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокури́тьсяI сов. (стать прокуренным), разг. пракуры́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокопти́ться

1. (подвергнуться копчению) правэ́ндзіцца, завэ́ндзіцца;

2. (загрязниться копотью) пракуры́цца, закуры́цца, пракуро́дыміцца, пракурады́міцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокури́тьсяII сов. (слабо гореть, тлеть в течение какого-л. времени) пракуры́цца, пракурэ́цца, пракурэ́ць, прадымі́цца, прадыме́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокопте́тьII сов.

1. (прокоптиться) прост. пракуры́цца, закуры́цца, пракуро́дыміцца, пракурады́міцца;

2. перен. (прокорпеть) разг., уст. пракарпе́ць, прагарбе́ць;

3. (провести какое-л. время где-л., в каком-л. месте безвыездно) прост. пратарча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)