прако́ўзацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Правесці які-н. час коўзаючыся.

Паўдня пракоўзаўся на каньках.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́ўзацца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прако́ўзаюся прако́ўзаемся
2-я ас. прако́ўзаешся прако́ўзаецеся
3-я ас. прако́ўзаецца прако́ўзаюцца
Прошлы час
м. прако́ўзаўся прако́ўзаліся
ж. прако́ўзалася
н. прако́ўзалася
Дзеепрыслоўе
прош. час прако́ўзаўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́ўзацца сов., разг. проката́ться на конька́х (са́нках и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́ўзацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Коўзацца некаторы час. Пракоўзацца на каньках цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проело́зить сов., прост. прапо́ўзаць, прако́ўзацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)