прако́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прако́чаны |
прако́чаная |
прако́чанае |
прако́чаныя |
| Р. |
прако́чанага |
прако́чанай прако́чанае |
прако́чанага |
прако́чаных |
| Д. |
прако́чанаму |
прако́чанай |
прако́чанаму |
прако́чаным |
| В. |
прако́чаны (неадуш.) прако́чанага (адуш.) |
прако́чаную |
прако́чанае |
прако́чаныя (неадуш.) прако́чаных (адуш.) |
| Т. |
прако́чаным |
прако́чанай прако́чанаю |
прако́чаным |
прако́чанымі |
| М. |
прако́чаным |
прако́чанай |
прако́чаным |
прако́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прако́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прако́чаны |
прако́чаная |
прако́чанае |
прако́чаныя |
| Р. |
прако́чанага |
прако́чанай прако́чанае |
прако́чанага |
прако́чаных |
| Д. |
прако́чанаму |
прако́чанай |
прако́чанаму |
прако́чаным |
| В. |
прако́чаны (неадуш.) прако́чанага (адуш.) |
прако́чаную |
прако́чанае |
прако́чаныя (неадуш.) прако́чаных (адуш.) |
| Т. |
прако́чаным |
прако́чанай прако́чанаю |
прако́чаным |
прако́чанымі |
| М. |
прако́чаным |
прако́чанай |
прако́чаным |
прако́чаных |
Кароткая форма: прако́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прако́чаны
1. прока́ченный;
2. прока́ченный, провезённый;
3. разг. прока́ченный, прова́ленный;
1-3 см. пракаці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)