прако́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́чаны прако́чаная прако́чанае прако́чаныя
Р. прако́чанага прако́чанай
прако́чанае
прако́чанага прако́чаных
Д. прако́чанаму прако́чанай прако́чанаму прако́чаным
В. прако́чаны (неадуш.)
прако́чанага (адуш.)
прако́чаную прако́чанае прако́чаныя (неадуш.)
прако́чаных (адуш.)
Т. прако́чаным прако́чанай
прако́чанаю
прако́чаным прако́чанымі
М. прако́чаным прако́чанай прако́чаным прако́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́чаны прако́чаная прако́чанае прако́чаныя
Р. прако́чанага прако́чанай
прако́чанае
прако́чанага прако́чаных
Д. прако́чанаму прако́чанай прако́чанаму прако́чаным
В. прако́чаны (неадуш.)
прако́чанага (адуш.)
прако́чаную прако́чанае прако́чаныя (неадуш.)
прако́чаных (адуш.)
Т. прако́чаным прако́чанай
прако́чанаю
прако́чаным прако́чанымі
М. прако́чаным прако́чанай прако́чаным прако́чаных

Кароткая форма: прако́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́чаны

1. прока́ченный;

2. прока́ченный, провезённый;

3. разг. прока́ченный, прова́ленный;

1-3 см. пракаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прока́ченный прако́чаны; см. прокати́ть 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)