прако́пка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прако́пка
Р. прако́пкі
Д. прако́пцы
В. прако́пку
Т. прако́пкай
прако́пкаю
М. прако́пцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́пка ж. проко́пка, прока́пывание ср., проры́вка, прорыва́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́пванне і прако́пка гл. пракапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. пракопваць — пракапаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны іо́паны; зак., што.

1. Зрабіць што-н., капаючы ў даўжыню, у глыбіню.

П. канаву.

2.

Капаючы, прайсці наскрозь.

П. падземны ход.

3. Правесці які-н. час капаючы.

Пракапаў увесь дзень.

|| незак. прако́пваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 і 2 знач.).

|| наз. прако́пванне, -я, н. (да 1 і 2 знач.) і прако́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

проко́пка ж. прако́пка, -кі ж., прако́пванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проры́тие ср. прако́пка, -кі ж.; неоконч. прако́пванне, -ння ср., капа́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проры́вка ж.

1. прако́пка, -кі ж., прако́пванне, -ння ср., капа́нне, -ння ср.; см. прорыва́тьII;

2. с.-х. прары́ўка, -кі ж., прарэ́джванне, -ння ср.;

проры́вка всхо́дов са́харной свёклы прарэ́джванне (прары́ўка) усхо́даў цукро́вых бурако́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)