прако́паны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́паны прако́паная прако́панае прако́паныя
Р. прако́панага прако́панай
прако́панае		 прако́панага прако́паных
Д. прако́панаму прако́панай прако́панаму прако́паным
В. прако́паны
прако́панага		 прако́паную прако́панае прако́паныя
прако́паных
Т. прако́паным прако́панай
прако́панаю		 прако́паным прако́панымі
М. прако́паным прако́панай прако́паным прако́паных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́паны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прако́паны прако́паная прако́панае прако́паныя
Р. прако́панага прако́панай
прако́панае		 прако́панага прако́паных
Д. прако́панаму прако́панай прако́панаму прако́паным
В. прако́паны
прако́панага		 прако́паную прако́панае прако́паныя
прако́паных
Т. прако́паным прако́панай
прако́панаю		 прако́паным прако́панымі
М. прако́паным прако́панай прако́паным прако́паных

Кароткая форма: прако́пана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прако́паны, см. пракапа́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́паны,

гл. пракапаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракапа́ны і прако́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракапа́ць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)