праклы́паць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
праклы́паю |
праклы́паем |
| 2-я ас. |
праклы́паеш |
праклы́паеце |
| 3-я ас. |
праклы́пае |
праклы́паюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
праклы́паў |
праклы́палі |
| ж. |
праклы́пала |
| н. |
праклы́пала |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
праклы́паўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праклы́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Разм. Прайсці клыпаючы, кульгаючы. [Шафёр:] — Я разлічыў, што яны павінны праклыпаць, пакуль я даеду, але адно.. гусяня, мабыць з перабітымі нагамі, перавальваецца з боку на бок і якраз меціць пад колы. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)