праклада́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. праклада́ю праклада́ем
2-я ас. праклада́еш праклада́еце
3-я ас. праклада́е праклада́юць
Прошлы час
м. праклада́ў праклада́лі
ж. праклада́ла
н. праклада́ла
Загадны лад
2-я ас. праклада́й праклада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час праклада́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праклада́ць несов.

1. прям., перен. (создавать, проводить) прокла́дывать, пролага́ть; (делать наезженным) проторя́ть; см. пракла́сці 1, пралажы́ць;

2. (делать прокладку) прокла́дывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праклада́ць і пракла́дваць гл. пракласці і пралажыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пралажы́ць, -ажу́, -о́жыш, -о́жыць; -о́жаны; зак., што.

Тое, што і пракласці.

П. дарогу праз лес.

◊

Пралажыць (пракласці) сабе дарогу — пераадольваючы цяжкасці, дасягнуць чаго-н.

|| незак. праклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пракла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праклада́нне, -я, н., пракла́дванне, -я, н. і пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракла́сці, -ладу́, -ладзе́ш, -ладзе́; -ладзём, -ладзяце́; -ладу́ць; -ла́ў, -ла́ла; -ладзі; -ла́дзены; зак., што.

1. Правесці, зрабіць (дарогу, шлях і пад.).

П. шашу. П. газаправод. П. сабе дарогу (таксама перан.: дабіцца добрага становішча ў жыцці). П. шлях, дарогу каму-, чаму-н. (таксама перан.: пасадзейнічаць каму-, чаму-н. у чым-н., стварыць умовы для развіцця чаго-н.). П. курс караблю (вычарціць на карце).

2. Укласці што-н. паміж чым-н.

П. паперу паміж талеркамі (або талеркі паперамі) пры ўпакоўцы.

|| незак. праклада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пракла́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праклада́нне, -я, н., пракла́дванне, -я, н. і пракла́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракла́дваць несов., см. праклада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пролага́ть несов. праклада́ць, пракла́дваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праклада́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да пракладаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проторя́ть несов. праклада́ць, прае́зджваць, прато́птваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)