праква́сіць, -а́шу, -а́сіш, -а́сіць; -а́шаны; зак., што.

Даць скіснуць (у 1 знач.), падвергнуць квашанню.

П. капусту.

|| незак. праква́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праква́сіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. праква́шу праква́сім
2-я ас. праква́сіш праква́сіце
3-я ас. праква́сіць праква́сяць
Прошлы час
м. праква́сіў праква́сілі
ж. праква́сіла
н. праква́сіла
Загадны лад
2-я ас. праква́сь праква́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час праква́сіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

праква́сіць сов. проква́сить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праква́сіць, ‑квашу, ‑квасіш, ‑квасіць; зак., што.

Зрабіць квашаным, даць добра ўкіснуць чаму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проква́сить сов. праква́сіць, сква́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

праква́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад праквасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)