прака́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прака́т
Р. прака́ту
Д. прака́ту
В. прака́т
Т. прака́там
М. прака́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

прака́т², -у, М -ка́це, м.

Перадача рухомай маёмасці ў часовае карыстанне за плату, а таксама само карыстанне.

Плаціць за п. каляскі.

Бюро пракату.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́т¹, -у, М -ка́це, м.

1. Тое, што і пракатка.

П. рэек.

2. Металічныя вырабы пэўнага профілю, атрыманыя шляхам пракаткі.

Выпуск пракату.

|| прым. прака́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прака́т I, -ту м., тех. прока́т;

п. рэ́ек — прока́т ре́льсов;

вы́пуск ~ту — вы́пуск прока́та

прака́т II, -ту м. (временное пользование) прока́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прака́т ​1, ‑у, М ‑каце, м.

Спец.

1. Тое, што і пракатка. Пракат рэек.

2. Металічныя вырабы, атрыманыя шляхам пракаткі. Праз чатыры месяцы пасля пачатку вайны выпуск якаснага пракату ва ўсходніх раёнах краіны ўзрос удвая супроць даваеннага. «Звязда».

прака́т ​2, ‑у, М ‑каце, м.

Перадача рухомай маёмасці ў часовае карыстанне за пэўную плату, а таксама карыстанне гэтай маёмасцю. Плаціць за пракат машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракат,

від маёмаснага найму.

т. 12, с. 545

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пракат,

прадукцыя пракатнай вытворчасці металургіі.

т. 12, с. 545

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

прака́т​I м (карыстанне) Míete f -, -n; Vermíeten n -s; Verléih m, -(e)s;

прака́т фі́льмаў Fílmverleih m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прака́т​II м тэх

1. (дзеянне) Wálzen n -s;

2. (выраб) Wálzgut n -(e)s;

вы́пуск прака́ту Wálzguterzeugung f -, Wálzgutausstoß m -es -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прака́т ’перадача рухомай маёмасці ў часовае карыстанне за пэўную плату’ (ТСБМ). З рус. прока́т ’тс’, якое ад прокатить, прокатать (гл. каціць). Першапачаткова, магчыма, адносілася да экіпажаў, якія даваліся на пракат.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)