пракасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак., што.

1. Выкасіць вузкую паласу пасярод чаго-н.

П. дарожку.

2. Правесці які-н. час у касьбе.

Пракасілі да абеду.

|| незак. прако́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

|| наз. прако́шванне, -я, н.

|| прым. прако́сны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пракасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракашу́ прако́сім
2-я ас. прако́сіш прако́сіце
3-я ас. прако́сіць прако́сяць
Прошлы час
м. пракасі́ў пракасі́лі
ж. пракасі́ла
н. пракасі́ла
Загадны лад
2-я ас. пракасі́ пракасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час пракасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракасі́ць сов., в разн. знач. прокоси́ть;

п. прахо́д — прокоси́ть прохо́д;

п. уве́сь дзень — прокоси́ть весь день

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракасі́ць, ‑кашу, ‑носіш, ‑косіць; зак., што.

1. Касьбой утварыць свабодную прастору пасярод чаго‑н. Пракасіць паласу ў траве. Пракасіць дарожку.

2. Скасіць невялікі ўчастак. Апейка пракасіў першы трохі, тады побач, ззаду пайшоў Міканор, потым Хоня... Мележ.

3. і без дап. Касіць некаторы час. Пракасіць да абеду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́шванне гл. пракасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́шваць гл. пракасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прако́сны гл. пракасіць, пракос.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прокоси́ть сов., в разн. знач. пракасі́ць;

прокоси́ть межу́ пракасі́ць мяжу́;

прокоси́ть весь день пракасі́ць уве́сь дзень.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пракасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пракасіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)