пракарпе́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракарпе́ю пракарпе́ем
2-я ас. пракарпе́еш пракарпе́еце
3-я ас. пракарпе́е пракарпе́юць
Прошлы час
м. пракарпе́ў пракарпе́лі
ж. пракарпе́ла
н. пракарпе́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пракарпе́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракарпе́ць сов., разг. прокорпе́ть, прокопте́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракарпе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Карпець некаторы час. Манаткі ў малітвах свой век пракарпелі, Забыўшы палеткаў зялёныя далі... Тарас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прокорпе́ть сов., прост. пракарпе́ць, прагарбе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокопте́ть​II сов.

1. (прокоптиться) прост. пракуры́цца, закуры́цца, пракуро́дыміцца, пракурады́міцца;

2. перен. (прокорпеть) разг., уст. пракарпе́ць, прагарбе́ць;

3. (провести какое-л. время где-л., в каком-л. месте безвыездно) прост. пратарча́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)