пракало́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракалю́ся прако́лемся
2-я ас. прако́лешся прако́лецеся
3-я ас. прако́лецца прако́люцца
Прошлы час
м. пракало́ўся пракало́ліся
ж. пракало́лася
н. пракало́лася
Загадны лад
2-я ас. пракалі́ся пракалі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час пракало́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пракало́цца сов. проколо́ться;

шы́на ~ло́лася — ши́на проколо́лась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пракало́цца, ‑калюся, ‑колешся, ‑колецца; зак.

Атрымаць пракол. Пасля абеду Каваль вазіў бярвенні. Апошні рэйс быў няўдалы: пракалоўся скат. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

проколо́ться сов. (получить прокол), разг. пракало́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прако́лвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да пракалоцца.

2. Зал. да праколваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапаро́цца, ‑паруся, ‑порашся, ‑порацца; зак.

Разм. Пракалоцца аб што‑н. вострае. Шына прапаролася. □ Не абышлося без няшчасця: у чоўне Тайдо прапароўся спод аб востры камень. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прако́лвацца несов.

1. прока́лываться; см. пракало́цца;

2. страд. прока́лываться; пронза́ться; см. прако́лваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przebić się

зак.

1. прабіцца, пракалоцца;

2. прабіцца, прарвацца, трапіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)