празыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Насіць імя, прозвішча, мянушку; звацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

празыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. празыва́юся празыва́емся
2-я ас. празыва́ешся празыва́ецеся
3-я ас. празыва́ецца празыва́юцца
Прошлы час
м. празыва́ўся празыва́ліся
ж. празыва́лася
н. празыва́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час празыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

празыва́цца несов. прозыва́ться, называ́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

празыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Насіць імя, назву, прозвішча; звацца. [Стрыбульскі:] — Дзейнічае тут партызанскі атрад. Празываецца «Дзед з барадою». Мележ. Кожны месяц настае маладзік перад нядзеляю, — маладзіковай празываецца тая нядзеля. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

празыва́цца

1. héiβen* vi; sich nénnen*(тк. пра чалавека);

2. зал. стан genánnt wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прозыва́ться прост.

1. празыва́цца, мець мяну́шку; см. прозва́ться;

2. зва́цца, празыва́цца;

он прозыва́ется Влади́миром Никола́евичем ён заве́цца (празыва́ецца) Уладзі́мірам Мікала́евічам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обзыва́ться

1. (называть кого-л. обидным прозвищем) прост. абзыва́ць (каго); празыва́ць (каго);

2. страд. празыва́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)