прае́сці, -е́м, -ясі, -е́сць; -ядзім, -ясце́, -яду́ць; -е́ў, -е́ла; -е́ш; -е́дзены; зак., што.

Грызучы, пракусваючы ці раз’ядаючы, зрабіць дзірку, адтуліну, разбурыць.

Мыш праела дзірку ў скрынцы.

Іржа праела вядро.

2. Патраціць на ежу.

П. многа грошай.

|| незак. праяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прае́сці

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прае́м праядзі́м
2-я ас. праясі́ праясце́
3-я ас. прае́сць праяду́ць
Прошлы час
м. прае́ў прае́лі
ж. прае́ла
н. прае́ла
Загадны лад
2-я ас. прае́ш прае́шце
Дзеепрыслоўе
прош. час прае́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прае́сці сов., в разн. знач. прое́сть;

моль прае́ла сукно́ — моль прое́ла сукно́;

п. гро́шы — прое́сть де́ньги;

іржа́ прае́ла вядро́ — ржа́вчина прое́ла ведро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прае́сці, ‑ем, ‑ясі, ‑есць; ‑ядзім, ‑ясце, ‑ядуць; пр. праеў, ‑ела; заг. праеш; зак., што.

1. Грызучы або едучы, прадзіравіць. Моль прагла сукно. // Прадзіравіць у выніку хімічнага працэсу. Іржа прагла вядро.

2. Патраціць на ежу. Не хапайся з казамі на торг: козы прадасі і грошы праясі. Прыказка.

3. і без дап. Разм. Правесці некаторы час за ядой.

•••

Зубы праесці на чым — тое, што і зубы з’есці на чым (гл. з’есці).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прае́сці

1. (наскрозь) zerfréssen* vt, zernágen vt; dúrchnagen vt (прагрызці);

2. (кіслатой і г. д.) zerfréssen* vt, zersétzen vt; dúrchbeizen vt, ätzen vt;

3. разм. (патраціць) für das Éssen áusgeben* [verwénden*]; verzéhren vt (з’есці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

праяда́ць гл. праесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растачы́ць², -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Згрызці, праесці, патачыць у многіх месцах.

Шашаль растачыў сцяну.

|| незак. расто́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расто́чванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да праесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прае́дзены в разн. знач. прое́денный; см. прае́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прае́дзены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад праесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)