прадрукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; зак.

Правесці які-н. час друкуючы.

Давялося п. дзве гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадрукава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прадруку́ю прадруку́ем
2-я ас. прадруку́еш прадруку́еце
3-я ас. прадруку́е прадруку́юць
Прошлы час
м. прадрукава́ў прадрукава́лі
ж. прадрукава́ла
н. прадрукава́ла
Загадны лад
2-я ас. прадруку́й прадруку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час прадрукава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадрукава́ць сов. (нек-рое время) пропеча́тать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак.

Затраціць пэўны час на друкаванне. Прадрукаваць дзве гадзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропеча́тать сов.

1. (покритиковать в печати) прост. працягну́ць, прабра́ць у дру́ку;

2. (напечатать) прост. надрукава́ць;

3. (потратить какое-л. время на печатанье) прадрукава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)