прадро́м
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прадро́м |
прадро́мы |
| Р. |
прадро́му |
прадро́маў |
| Д. |
прадро́му |
прадро́мам |
| В. |
прадро́м |
прадро́мы |
| Т. |
прадро́мам |
прадро́мамі |
| М. |
прадро́ме |
прадро́мах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прадро́м
(гр. prodromos = папярэднік)
мед. прымета-прадвеснік хваробы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)