прадо́ўжаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прадо́ўжаны прадо́ўжаная прадо́ўжанае прадо́ўжаныя
Р. прадо́ўжанага прадо́ўжанай
прадо́ўжанае		 прадо́ўжанага прадо́ўжаных
Д. прадо́ўжанаму прадо́ўжанай прадо́ўжанаму прадо́ўжаным
В. прадо́ўжаны (неадуш.)
прадо́ўжанага (адуш.)		 прадо́ўжаную прадо́ўжанае прадо́ўжаныя (неадуш.)
прадо́ўжаных (адуш.)
Т. прадо́ўжаным прадо́ўжанай
прадо́ўжанаю		 прадо́ўжаным прадо́ўжанымі
М. прадо́ўжаным прадо́ўжанай прадо́ўжаным прадо́ўжаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадо́ўжаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прадо́ўжаны прадо́ўжаная прадо́ўжанае прадо́ўжаныя
Р. прадо́ўжанага прадо́ўжанай
прадо́ўжанае		 прадо́ўжанага прадо́ўжаных
Д. прадо́ўжанаму прадо́ўжанай прадо́ўжанаму прадо́ўжаным
В. прадо́ўжаны (неадуш.)
прадо́ўжанага (адуш.)		 прадо́ўжаную прадо́ўжанае прадо́ўжаныя (неадуш.)
прадо́ўжаных (адуш.)
Т. прадо́ўжаным прадо́ўжанай
прадо́ўжанаю		 прадо́ўжаным прадо́ўжанымі
М. прадо́ўжаным прадо́ўжанай прадо́ўжаным прадо́ўжаных

Кароткая форма: прадо́ўжана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадо́ўжаны продо́лженный, продлённый; см. прадо́ўжыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадо́ўжаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад прадоўжыць.

2. у знач. прым. Даўжэйшы, чым звычайны. Група прадоўжанага дня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

продлённый праця́гнуты, прадо́ўжаны; адтэрмінава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продо́лженный

1. праця́гнуты, прадо́ўжаны; адтэрмінава́ны;

2. прадо́ўжаны; см. продолжа́ть​ 2, 3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продлёнка ж., разг. прадо́ўжаны дзень, прадо́ўжанка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адтэрмінава́ны

1. (перанесены на пазнейшы тэрмін) áufgeschoben, verschóben; vertágt (мерапрыемства);

2. (прадоўжаны тэрмін годнасці) verlängert

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

elongate

[ɪˈlɔŋgeɪt]

1.

v.t.

падаўжа́ць (-ца); расьця́гваць (-ца)

2.

adj.

1) падо́ўжаны

2) прадо́ўжаны

3) Bot. даўгі́, вы́цягнуты й ву́зкі (як ліст вярбы́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ВЫКЛЮ́ЧНЫ ЗАКО́Н СУ́ПРАЦЬ САЦЫЯЛІ́СТАЎ,

«Закон супраць шкодных і небяспечных памкненняў сацыял-дэмакратыі», антыдэмакратычны заканад. акт, накіраваны супраць сацыяліст. і рабочага руху ў Германіі ў 1878—90. Ініцыіраваны рэйхсканцлерам О.Бісмаркам. Прыняты рэйхстагам і набыў сілу ў кастр. 1878 (тэрмін дзеяння 2,5 года; прадоўжаны ў 1881, 1884, 1886 і 1888). Паводле закону забараняліся с.-д. і распускаліся многія рабочыя арг-цыі, закрываліся рабочыя газеты і часопісы, канфіскоўвалася сацыяліст. л-ра і інш. За гады яго дзеяння распушчана 350 рабочых арг-цый, арыштавана 1500 і выслана 900 чал. Жорсткая рабочая палітыка Бісмарка выклікала новыя хвалі выступленняў працоўных і рост сярод іх папулярнасці с.-д. партыі. Пасля адстаўкі Бісмарка (1890) тэрмін дзеяння закону не быў прадоўжаны і ён страціў сілу.

т. 4, с. 311

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)