прадзімны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прадзімны́ прадзімна́я прадзімно́е прадзімны́я
Р. прадзімно́га прадзімно́й
прадзімно́е		 прадзімно́га прадзімны́х
Д. прадзімно́му прадзімно́й прадзімно́му прадзімны́м
В. прадзімны́ (неадуш.)
прадзімно́га (адуш.)		 прадзімну́ю прадзімно́е прадзімны́я (неадуш.)
прадзімны́х (адуш.)
Т. прадзімны́м прадзімно́й
прадзімно́ю		 прадзімны́м прадзімны́мі
М. прадзімны́м прадзімно́й прадзімны́м прадзімны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадзімны́ тех. проду́вочный, продувно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проду́вочный техн. прадзіма́льны; (продувной) прадзімны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

продувно́й​II техн. прадзімны́; (продувочный) прадзіма́льны;

продувная тру́бка прадзімна́я (прадзіма́льная) тру́бка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)