Verbum

анлайнавы слоўнік

прадзе́нне гл. прасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадзе́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прадзе́нне ср. пряде́ние;

ручно́е п. — ручно́е пряде́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прадзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прадзенне

т. 12, с. 536

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пра́сці, праду́, прадзе́ш, прадзе́; прадзём, прадзяце́, праду́ць; праў, пра́ла; прадзі; пра́дзены; незак., што.

Скручваючы (воўну, кудзелю і пад.), рабіць ніткі.

|| зак. спра́сці, спраду́, спрадзе́ш, спрадзе́; спрадзём, спрадзяце́, спраду́ць; спраў, спра́ла; спрадзі; спра́дзены.

|| наз. прадзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запрада́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Пачынаць прадзенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

воўнапрадзе́нне, ‑я, н.

Прадзенне воўны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пряде́ние текст. прадзе́нне, -ння ср., пра́дзіва, -ва ср.;

ручно́е пряде́ние ручно́е прадзе́нне (пра́дзіва);

маши́нное пряде́ние машы́ннае прадзе́нне (пра́дзіва).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пра́жа, ‑ы, ж.

1. Ніткі, атрыманыя прадзеннем. Вытканая з шарсцяной пражы розных колераў, .. [посцілка] была надзіва даўгавечная. Кулакоўскі.

2. Тое, што і прадзенне. Вечары праходзілі ў жанчын за пражаю. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)