прагусці́ гл. гусці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагусці́

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прагуду́ прагудзё́м
2-я ас. прагудзе́ш прагудзяце́
3-я ас. прагудзе́ прагуду́ць
Прошлы час
м. прагу́ў прагулі́
ж. прагула́
н. прагуло́
Загадны лад
2-я ас. прагудзі́ прагудзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прагу́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прагусці́ сов.

1. в разн. знач. прогуде́ть;

2. (пролететь, жужжа) прожужжа́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прагусці́, ‑гуду, ‑гудзеш, ‑гудзе; ‑гудзём, ‑гудзяце, ‑гудуць; пр. прагуў, ‑гула, ‑гуло; заг. прагудзі; зак.

1. Утварыць працяжны, нізкі гук, гул. Ды каманда: «Станавіся!» — Прагула, як гром. Астрэйка. / Пра гудкі паравоза, машыны і пад. Недзе недалёка прарэзліва прагуў паравоз. Кавалёў.

2. Праляцець, прайсці з гудзеннем. Недзе ў баку прагулі самалёты — іх не відаць было за хмаркамі, што ўсплывалі на паўдні, але гул аддаляўся ў напрамку фронту. Хадкевіч.

3. Гусці некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагусці́ гл. прагудзець

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гусці́, гуду́, гудзе́ш, гудзе́; гудзём, гудзяце́, гуду́ць; гуў, гула́, -ло́; гудзі́; незак.

1. Утвараць працяжны аднатонны гук.

Вецер гудзе ў коміне.

Гудзе матор.

У вушах гуло (безас.).

2. Бесперапынна ныць ад болю, стомленасці.

Рукі аж гудуць.

|| зак. прагусці́, -гуду́, -гудзе́ш, -гудзе́; -гудзём, -гудзяце́, -гуду́ць; прагу́ў, -гула́, -гуло́ (да 1 знач.).

|| наз. гудзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прагудзе́ць сов., см. прагусці́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прогуде́ть сов. прагусці́, прагудзе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прожужжа́ть сов. прагусці́;

◊

прожужжа́ть у́ши (кому) пратрубі́ць (адзвані́ць) ву́шы (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bzyknąć

зак. прагусці; загусці; бзыкнуць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)