праго́рнуты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праго́рнуты |
праго́рнутая |
праго́рнутае |
праго́рнутыя |
| Р. |
праго́рнутага |
праго́рнутай праго́рнутае |
праго́рнутага |
праго́рнутых |
| Д. |
праго́рнутаму |
праго́рнутай |
праго́рнутаму |
праго́рнутым |
| В. |
праго́рнуты (неадуш.) праго́рнутага (адуш.) |
праго́рнутую |
праго́рнутае |
праго́рнутыя (неадуш.) праго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
праго́рнутым |
праго́рнутай праго́рнутаю |
праго́рнутым |
праго́рнутымі |
| М. |
праго́рнутым |
праго́рнутай |
праго́рнутым |
праго́рнутых |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праго́рнуты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праго́рнуты |
праго́рнутая |
праго́рнутае |
праго́рнутыя |
| Р. |
праго́рнутага |
праго́рнутай праго́рнутае |
праго́рнутага |
праго́рнутых |
| Д. |
праго́рнутаму |
праго́рнутай |
праго́рнутаму |
праго́рнутым |
| В. |
праго́рнуты (неадуш.) праго́рнутага (адуш.) |
праго́рнутую |
праго́рнутае |
праго́рнутыя (неадуш.) праго́рнутых (адуш.) |
| Т. |
праго́рнутым |
праго́рнутай праго́рнутаю |
праго́рнутым |
праго́рнутымі |
| М. |
праго́рнутым |
праго́рнутай |
праго́рнутым |
праго́рнутых |
Кароткая форма: праго́рнута.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праго́рнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад прагарнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прогребённый прагрэ́бены; праго́рнуты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)